Świat zza cudzych krat

Podjazd dla niepełnosprawnych postawiony pod oknami Mariana Iskry, mieszkańca ulicy Mickiewicza w Mysłowicach, narusza jego interesy i prawa - orzekł biegły sądowy. Tym samym potwierdził wątpliwości rodziny Iskrów, którzy od kilku lat - lecz wciąż bezskutecznie - starali się o zmianę lokalizacji pochylni, która przesłoniła im widok, zabrała spokój i stała się przyczyną rozstroju nerwowego.

Niech cierpią!

Blaszanego kolosa biegnącego wzdłuż mieszkania państwa Iskrów postawiła bez ich wiedzy i przyzwolenia Mysłowicka Spółdzielnia Mieszkaniowa jeszcze w grudniu 2004 roku. Podjazd miał służyć niepełnosprawnej lokatorce, ale utrudnił i skomplikował życie Czytelnikom.

Bez przesady zamieniło się wówczas w koszmar. Z ogólnodostępnej pochylni można nie tylko zajrzeć do mieszkania lokatorów, ale również bez trudu się do niego dostać. Średnia odległość poręczy do parapetu lokalu wynosi tylko metr. Hałasy, jakie towarzyszą korzystaniu z metalowej pochylni, zwłaszcza jeśli toczy się po niej wózek, są nie do zniesienia.

- Rozumiem potrzeby osób niepełnosprawnych, które są poza wszelką dyskusją, ale nie może się to odbywać kosztem spokoju i bezpieczeństwa mojej rodziny - podkreśla Marian Iskra. Próby wstrzymania montażu, a także późniejsza szeroka wymiana korespondencji z Mysłowicką Spółdzielnią Mieszkaniową, zakończyły się fiaskiem.

Własne więzienie

Adam Kaliszczak, zastępca prezesa MSM, tłumaczył, że po opracowaniu projektu budowlanego niepełnosprawna lokatorka wystąpiła do Wydziału Budownictwa Urbanistyki i Architektury o przyjęcie zgłoszenia i przystąpieniu do prac montażowych. Wniosek został zatwierdzony. Na tej podstawie Mysłowicka Spółdzielnia wyraziła zgodę na wykonanie podjazdu. Adam Kaliszczak dodał, że o ewentualnej przebudowie podjazdu decyduje projektant, a nie spółdzielnia.

W wyniku interwencji rodziny Iskrów, spółdzielnia złożyła im propozycję założenia w ich własnym domu... krat w oknach i naklejenia folii lustrzanej na szyby. - Nie dość, że obcy ludzie mogą mi teraz zaglądać do talerza, to na dodatek miałbym żyć jak w więzieniu? - oburza się Marian Iskra.

Urząd Miasta w Mysłowicach oraz Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego, do których zwrócił się o pomoc pan Marian, stwierdzili, że nie doszło do naruszenia prawa. Za poszkodowanym lokatorem ujął się natomiast Śląski Urząd Wojewódzki, dopatrując się naruszenia przepisów Rozporządzenia ministra infrastruktury z 12 kwietnia 2002 roku (par. 323 ust. 1 i ust. 2 oraz par. 327 ust. 2w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie.

Złamane przepisy

Ponieważ w sporze między rodziną Iskrów a spółdzielnią nie znaleziono kompromisu, lokatorzy oddali sprawę do sądu. Sąd Okręgowy w Katowicach zlecił wykonanie opinii. W połowie lipca tego roku biegły sądowy przeprowadził wizję lokalną. W swojej opinii stwierdził, że położenie pochylni ma bezpośredni wpływ na komfort i bezpieczeństwo mieszkania Iskrów.

Do mieszkania można się teraz łatwo dostać, a takiego zagrożenia nie było przed montażem pochylni. Ponadto konstrukcja pomostu wykonana ze słabo usztywnionej blachy generuje głośne dźwięki i wprawiana jest w drgania. W ten sposób - jak napisał biegły - naruszone zostały warunki określone w par. 323 ust. 1 Rozporządzenia ministra infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 roku w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie. Zdaniem biegłego, projektant pochylni zaproponował rozwiązanie, które powoduje pogorszenie warunków mieszkania w lokalu Mariana Iskry. A to oznacza, że lokalizacja pomostu narusza interesy Czytelnika. Dodatkowo biegły w swojej opinii przedłożonej sądowi zwrócił uwagę na wiele uchybień dotyczących poprawności budowy samej konstrukcji.

Nie ma jeszcze wyroku sądu, ale rodzina Iskrów ma nadzieję, że dzięki opinii biegłego sprawa zakończy się dla niej korzystnie.

Co mówią przepisy

W Rozporządzeniu ministra infrastruktury z 12 kwietnia 2002 r. wyraźnie określono warunki, jakie muszą spełniać tego typu konstrukcje. Dziwne wydaje się stanowisko Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego, który powinien być strażnikiem tych przepisów.

§ 323. 1. Budynek i urządzenia z nim związane powinny być zaprojektowane i wykonane w taki sposób, aby poziom hałasu, na który będą narażeni użytkownicy lub ludzie znajdujący się w ich sąsiedztwie, nie stanowił zagrożenia dla ich zdrowia, a także umożliwiał im pracę, odpoczynek i sen w zadowalających warunkach.

2. Pomieszczenia w budynkach mieszkalnych, zamieszkania zbiorowego i użyteczności publicznej należy chronić przed hałasem:

1) zewnętrznym przenikającym do pomieszczenia spoza budynku,

2) pochodzącym od instalacji i urządzeń stanowiących techniczne wyposażenie

budynku,

§ 327. 1. Zabrania się sytuowania przy pomieszczeniach mieszkalnych pomieszczeń technicznych o szczególnej uciążliwości (...).

2. Instalacje i urządzenia stanowiące techniczne wyposażenie budynku mieszkalnego, zamieszkania zbiorowego i użyteczności publicznej, nie mogą powodować powstawania nadmiernych hałasów i drgań utrudniających eksploatację lub uniemożliwiających ochronę użytkowników pomieszczeń przed ich oddziaływaniem.

3. Sposób posadowienia urządzeń, o których mowa w ust. 1, oraz sposób ich połączenia z przewodami i elementami konstrukcyjnymi budynku, jak również sposób połączenia poszczególnych odcinków przewodów między sobą i z elementami konstrukcyjnymi budynku, powinien zapobiegać powstawaniu i rozchodzeniu się hałasów i drgań do pomieszczeń podlegających ochronie lub do otoczenia budynku.